Постелена како за на свадба, со повеќе ложници, здиплени во неколку ката, со осуммина мажи, кои одеа по неа, и со една жена, Трајана Дамческа, мајка му на Ѓорета, која ги водеше воловите, колата тргна од срецело.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
По неа тргнаа и сите жители на Потковицата и троцата полицајци и ја испраќаа до Зедница, до Бел Камен.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)