врати (гл.) - му (зам.)

Душман камен да фрли, ти врати му со лебец. ***
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Човекот со црна креста на темето избегал крстејќи се во скокови зашто мислел дека и него го демнат како тој самиот што демнел и што го начекал дојденецот со превивка преку едното око доколку не верувал во подгробни сили како, малку подоцна, што можел да се вангелоса и Лозан Перуника: во дворот на манастирот видел трепетливи пламенчиња што се движеле кружно.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Врати му се еднаш, да видиш како ќе дуваат и ќе бегаат — го куражи Толе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Мртви, вратете му се на својот свет! Но мртвите останале таму кај што ги закопале живите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)