Овие навидум комплицирани потраги, кои се повеќе кај оние што ја читаат оваа поезија (јас) отколку во овој што ја создава, се релациите врз кои се градат прашањата за бескрајната комплицирана едноставност на песната што ја создава Ренџов.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)