дојде (гл.) - сликар (имн.)

Кога ја облековме и ја поставивме насред соба, дојде сликар и нè сликаше покрај неа мртва, јас ја гледав и плачев, па си мислев: Млада дојде, млада си отиде.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
На голема Богородица дојде сликар и ги сликаше жените, потпрени на рамото од своите мажи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога дојде сликарот, селото ја славеше слободата; секогаш луѓето слободата, иако краткотрајна, ја славеа на свој начин; ја славеа вратоломно, лудо, шеметно; можеби затоа што знаеја дека е краткотрајна.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)