- Туку, да те прашам, како ти е ногата? И дали сѐ уште предност ѝ даваш на добрата снимка?
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И ајде, ајде, алипна ми е ногата, а патот, ко пат: никаде не му го гледаш крајот, не го познаваш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И дојде ден тоа да го види Трајан. Кога почна регрутацијата, луѓето рекоа: господе, поможи, лесна да ни е ногата, и тргнаа. Со нив и Трајан Блосоениот.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Мртва да ти е ногата па ќе мрдне, ќе оживи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)