Знаев. Еве ја, плашлива, со густи плетенки, во ученички сатен и со стара, наизуст научена прикаска дека ми е ќерка - Ана Боткин од седмо бе.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Точно е, го прашав гостилничарот: Жива ли е ќерката на Симо Чардаклија?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Некој му рекол на Милошевски дека манукот на ќерка му е едно обично шпионче, и дека братот на неговиот директорот, другарот од УДБА можел убаво да го подисплаши, се разбира ако го повика кај себе и му укаже дека младото девојче што го има заведено е ќерка на свештено лице, угледен граѓанин.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Рацете на оваа дама зборуваа дека е ќерка на некој железнички магнат.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)