Тоа и не е некој камен, туку каменче. Го гледам каменот, а ја погледнувам и Весна. Таа е збунета. Нешто не е в ред.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Целата е збунета, што се вели, и само оди наваму-натаму.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)