загади (гл.) - воздух (имн.)

Париз и лете и зиме е оној Париз кој може да се сретне и почувствува низ неговото секојдневно сивило, со безбројните автомобили кои овде особено во неговите центри, го загадуваат воздухот и затоа тешко се дише.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Можев чисто да ги обвинам дека ми го загадуваат воздухот во Републиката и со првата сосетка што ќе тргне по мојот пат да основам Балканска заедница во која тие ќе можат да бидат примени.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
На балконот е ладно, куче да врзиш ќе избега, тој пуши затоа што во просторијата во својот дом одлучил да не го загадува воздухот, всушност, да не им го загрозува здравјето на децата и на жената.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Полицијата, како слепец со својот тап бастун, не може да ги налучка; но тие се тука, ти лебдеат пред здивот, го загадуваат воздухот, ја онередуваат и почвата, насекаде се околу нас па дури и во нас, а сепак не можат да се препознаат, да се именуваат, не можат да се идентификуваат ни да се легитимираат, тие се безимени но севластни.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„А најлошо е дека има и такви што се искачуваат со автомобили, па и на Водно го загадуваат воздухот.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
-Во својата импотенција тие во своите мас-медиуми ги слават убиството, насилството и неприродниот секс.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
-За профит тие го загадија воздухот, реките, морињата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
-Во својата старечка алчност тие создадоа економски систем што ја фаворизира староста пред младоста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)