застане (гл.) - за (предл.)

Ги фрли своите работи, застана за миг малку вчудовиден, потоа пак истрча надвор и слезе дури пред зградата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Уште еднаш, барем уште еднаш, зошто времето застана за миг... зошто сето ова е само СОН....
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
На главната врата од ресторанот таа застана за миг, му ги стави двете раце на вратот на Љубо, се поткрена на прстите како да сака да го бакне, но со ситните прстиња му ја намести јаката на сакото, шепотејќи му: „Изигруваш мангуп, куре едно.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Денко застана за миг. Во папратот крај патот забележа крупни црвени јаготки.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Застанав за миг и наслушнав. Немаше шум.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тој го брцна перцето во мастилото, а потоа застана за миг нерешително.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Некој укруп му застана во градите, укруп и мене ми застана за него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Спи во смрдевата и никогаш не разбуди се!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Застана за минут наместо, замолча небарем одаваше посмртен почит на паднат херој, а потоа си промрмори.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)