Сега се чувствуваше подобро, како да се вратил на себеси, на место, па можеше и да зборува обично, со обичен човек за обични работи.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се правдаа, тврдеа дека ме сметаат за исправен, дека знаат оти сум бил ангажиран за помош за прославата на јубилејот на браната, но дека ова била нивна должност и така натаму, како што зборува обично секоја полиција во такви прилики.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)