Високиот службеник го зграпчи писмото целиот избезумен од радост, го отвори со растреперените раце, ја ѕирна содржината, а потоа, итајќи кон вратата со несигурен чекор, испари од собата и од куќата без да се поздрави, без да изусти збор од мигот кога Дипен му побара да го пополни чекот.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)