Па стави масло во тавата, го загреа, и здроби во него поголемо парче леб и го стави на огнот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кети, тој може со голи раце да ги парчоса темелите и бетонот да го здроби во пепел, но никогаш нема да може од бетонот да ја одвои нејзината сенка, исто како што не може да ја одвои својата сенка од своето тело, или своето ехо од својот глас.”
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)