знае (гл.) - веќе (прил.)

Е, не се тргаат. Седум, осум, девет, којзнае колку се сториа. Не знам веќе ни да ѝ броа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— На мајка си и рече дека и се смеат другачките, дека знае веќе убаво да пишува и смета, и дека сака повеќе да везе отколку да учи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во тоа бунило, не знаејќи веќе што друго да правам, се јавив на мајка му.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Вртеа глави, гии жалеа и повеќе се чудеа што да ги прашаат одошто ги прашуваа нешто, но знаеја веќе дека ова лага не е.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Мастики со вкус на јагода, портокал, лимон, не знам веќе што.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Со недозараснатат рана на слабината, со тешки реденици на себе и тежок од нанаспаност, повеќе созреан отколку престарен, во обрач на турски пушки и топови, не сам туку со неколкумина од последните востаници, Питу Гули го знаел веќе крајот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Шпион! Не се знаеше веќе кој прв му го подари тој збор на селото.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не знаеше веќе и не се бореше да узнае.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Не знам веќе што да приречам, кој збор да го одберам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Учениците, што дошле пред мене, знаеја веќе многу: една ноќ пред тоа некој го украл автоматот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Не знам веќе од кај да почнам!
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Тие не знаеја веќе што да прават, господин и госпоѓа Мервин, се прашуваа од каде ми доаѓа таквото молчење, тврдоглавиот инает...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Еднаш во годината кога станот беше слободен ти ми кажа дека баш тогаш не ти било до ништо!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Јас не знам веќе што да правам со тебе!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Земи“, рече; ги отворив очите - над мене стоеше Симон Наконтик. „Земи голтка ракија. Се тресеш, викаш.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не сфаќав, не знаев веќе кога сум буден, кога живеам во зелени соништа, сам, на мртва земја и под мртво небо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И токму сака да се провери ако ништо друго дали барем е тука благата жена која сигурно знае веќе колку пати поминувале од тука, кога ќе ја стресе еден пријатен, мил глас Ќерко мори златна со денови сноваш по уличкава, нема неделен ден а ти да не поминеш, што мака ти тежи, каква болка ти се свила во срцето та што ти го подгорела тоа убаво лице?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Но по вревата што се креваше знаеја веќе каде ги водат и што ќе биде со нив.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Вие сте каури-рисјани и како такви ќе можете тептил да одите во тој змијарник и да разберете само две работи: кои се водачите освен оние поповите и два-тројца што ги знаеме веќе и каде е нивната слаба страна за да ги победиме.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Дури и да се обидев да му се спротивставам, тој не ќе попуштеше, туку ќе почнеше да ми објаснува за некои опасни заразни болести што се добиваат од нечистотија, мајка ми ќе продолжеше во негов стил, а мене таквите нешта ми се страшно здодевни, зашто ги знам веќе напамет.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Не знам веќе што постои... Страв ми е... Ми се повраќа...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Правев звук на кастенети...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Никогаш немаше да поверувам дека можам да направам внатре таква бура...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Знаете веќе дека Зоки Поки живее во многукатна зграда, во центарот на градот.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Еднаш во годината доаѓа Новата година. Тоа го знаат сите деца, а тоа го знае веќе и Зоки Поки.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Мислам дека мојата следна книга, која се вика Empty Words, ќе има многу изразено политичко чувство.  Б: Ох, тоа е добро. К: На почетокот ја искажувам оваа вчудоневиденост пред престојните настани, а тогаш следното... тоа е вовед, а потоа првата вистинска статија е „Предавање за времето“, предговор за она, знаете веќе што?
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)