Но како спахиите од Потовицата ги изгубија синовите а немаа други возрасни синови за да ги испратат на војна, се решија со сила да потурчат дванесет христијани од Потковицата (христијани, во тие одамнешни времиња, не смееле да служат во царската војска) и да ги испратат на војна против Маџарско.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Изгледа сето тоа го знаел Мусли бег, па кога ги изгуби синовите во Чепиговски Мртвици, првин мене, потоа моите, стрика ми Дамчета и татка ми Богоја, ги заплаши дека ќе бидат погубени и тие и сите христијани во Потковицата ако не дадат да заминат во војна, наместо погубените турски синови, дванаесет млади христијани.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)