Најпрвин од белината израсна неподвижна сенка, потоа, и самиот неподвижен, видов девојка, не постара од мене, со зачудено лице на една премлада Богородица со златномедени очи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со крајче на врелото око почувствував дека вратата се отвора.