има (гл.) - пат (имн.)

Но таа има пат што води низ пештери кон водената кула која се наоѓа на брегот од реката.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Нешто како да ми шепна на уво: бегај, Јоне, дури имаш пат за бегање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Но, се покажа дека за мене се уште има пат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Оној што може да подигне 200 кила секогаш ќе го има патот до моето срце!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Велат - идеално место - има пат до таму, а геолошките истражувања укажуваат дека не би се загадувале подземните води.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ќе бидеме богати и веќе не ќе тргуваме со магла и чад.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
„По кој закон?“ „По тој што и порано тука имало пат...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Грета: О, не! Сто пати сум ти кажала дека те сакам само тебе!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Можеби има пат, - рече Барбут- бег.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)