има (гл.) - блажен (прид.)

Циљка сврте поглед кон Мита. Таа сѐ уште на лицето има блажен израз на недоискажана молитва.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Еден слеп питач и мнозина смрзнати питачи по улиците имаа блажена насмевка на лицата, како смртта да ја чекале со нескриено задоволство и среќни и насмеани умирале. Се раѓаа и смрзнати деца.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)