ископа (гл.) - во (предл.)

Скривницата беше длабоко ископана во земјата.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Од спомагателните работи почнав со еден бунар што дадов да се ископа во Маказар, а за другото кажав и понатаму ќе кажам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сепак ископа во себе напор да ја крене раката и да ја принесе до челото.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И како дете што со млекото на мајката Го вселува во себе и законот на чемерот и болот Така во коренот некои жива маѓија го оплодува летото: Црни и златни рани ископани во глава на ангел Од праискони кружат крај тие сончеви реки А сонце нема и лека нема: Се крши стеблото И паѓа сенката Скитникот сам што си ја фрла за да почине во неа.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)