камени (гл.) - грамада (имн.)

Кршев камени грамади и барав дијаманти.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Долг беше патот до Беласица... мачно беше барањето низ сосечените - уште помачно да ги препознаеш - најмачно врз нив да грамадиш камења со нокти корнати... грамадата ем да им тежи, ем да ги заштити од мршојадите... ем да ја поткрене Беласица кон небото стежнато... три камени грамади - а јас премален, обессилен, душа заизлегла - ама ми дојде мисла - Ме чекаш, Ѕвездо моја, од небески висини за мене падната...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Лицата им беа премачкани со секакви бои – бели веѓи, зелен нос, црни усни.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)