камени (гл.) - скала (имн.)

Иако згрофнат, пашата почна по време, во тивките, топли вечери, кога сонцето наливаше злато во охридските води, да излегува од сарајот и да се спушта по стрмните камени скали до езерскиот брег.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Стигнаа пред Ридот. Од подножјето до дворецот кривулеа камени скали.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
На предната страна од куќата имаше тераса до која водеа масивни камени скали.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
И пак претставите се кинеа и беа неми, без звук: камени скали во 'рж ... стари пејзажи, литографска идила на млад сликар и недовршени портрети на една недозреаност што лута додека не најде неизгазена врвица.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И пак претставите се кинеа и беа неми, без звук: камени скали во голем сандак... врата во која шумеше боја на зрела ’рж... стари пејзажи, литографска идили на млад сликар и недовршени портрети на една недозреаност што лута додека не најде неизгазена врвица.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)