лизга (гл.) - во (предл.)

Само им се лигави и им се лизга во рацете. Им паѓа на земја.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мислам на тоа како светот оди по ѓаволите, мирно се лизга во белиот пекол на рамнодушноста.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Калапот по твојата нога излеан, па лизгаш во нив.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Студена пот го облеваше Арсо и дланката му се лизгаше во шепата на Глигор.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)