Па и животното само си ја мие раната, болачката своја.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Околу нив се лизгала остра реа на говедски лепешки. Очите се лепеле за месо како крлежи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Господи, каде се изворите што ја однесуваат суровоста и што ги мијат раните?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Под мостот вода морава - тече и мие ранава.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)