може (гл.) - тој (зам.)

Работата беше друга. Тој требаше да појде во училиштето пред Неда, за да може тој да ја дочека, а не таа него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Може тој, како што беше налутен и ошумоглавен од виното ќе отепаше некого, но само го бутуриса Хаџи Ташку од патот и заедно со другите потковичани си отиде од меаната.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Може тој да си го окрка, - рече по малку - Како што е мажот ти запас, така да блада пред толку народ...
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Може тој да се пофали и со луѓе што сакаа духовно да се одделат Македонците од Бугарите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Со какви надворешни норми можеше тој да ги провери своите судови ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Што може тој со мене да разговара, мислеше.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Не можеше тој тетка Рајна да ја спречи да зборува за овие работи, но, затоа тој со молчењето ѝ кажуваше колку тоа му е мачно, - си мислев јас онака како што мене ми беше потребно во тој момент.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Најпосле Англичанецот, вадејќи ја лулата од устата, рече: - Никакви граници не може тој сам да одредува...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Од утро до вечер рмбаа на малото парче земја кое што го имаа за да може тој да студира и да стане адвокат.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Гемиџиите не сакале невини жртви и сториле сѐ што можеле тој број да го сведат на минимум.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Му се стори, нејзиното рамо потрпнува во прилив на неречени желби. Што можеше тој?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Можеше тој да си лежи во топлото гушкање на младата убавица. Нив провидението ги чува. Проклети туѓинци!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Може тој мене да ми го расипе!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Сѐ е можно, Пупи Паф.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Не ќе се радувам помалку ни јас да можеше тој да појде со мене кон Пупипафија и да живее таму.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Што би можел тој да прави сето ова време?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Дали се сетил некогаш на мене, или ме заборавил?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Што би можел тој сега, по толку години, да чувствува за неа?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
АНТИЦА: Да му можеше тој уште овде ќе го отепаше немаше да чека ти да му продадеш ум.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Се разбира и нејзе и бев рекол нешто што требаше да значи дека сум зачуден од нејзиното решение да почива токму таму, на тумбата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
По ова време веројатно е пуста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури и ако сакав не знам дали ќе можев тој нејзин избор, тумбата, да го потхранувам со некои други значења?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во пресметките што ги направив уште пред неколку денови утврдив дека тој прозорец се наоѓа на источната страна на затворот и оттаму може да се види само улицата што слегува кон мостот. Или грешам?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Впрочем што може тој да открие во онаа неподвижна темнина зад прозорецот?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А, Наум? Ах, само да го знаеше ти него. Чуда можеше тој да направи со тие негови вредни раце. За сѐ го бидуваше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Господе, како можеше тој да издржи, тоа беше вистинско чудо.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Не можев да разберам како би можел тој да поднесе толкав молк, земјата, да не лета, да не измислува, да не патува.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Партиските функционери, специјализирани по козјото прашање, добро знаеја што може да стори неписмениот Чанга со козите, но немаа размислувано што би можел тој да стори описменет, со нови знаења за козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
А како може тој да е виновен, кога тој истекува од Охридското Езеро?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Тој човек не е за тебе, ќе си имаш голема мака, целиот живот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
И ние се чудиме како можеше тој да биде толку расипан.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Сите му завидуваме, како можеше тој да биде толку среќен?
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
По ова, Анчевски, како член на синдикатот уште од почетокот на вработувањето, заедно со другите вработени – членови на синдикатот, се информираше за неговите работнички права и што може тој да преземе доколку истите му бидат прекршени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, поради овие неплатени години од стажот, тој не може да го оствари своето право на пензија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
и се враќаме пак назад, по истата трага со лазење и го наоѓаме Бугаринот кај што го оставивме, можевме и да го отепаме, ама ај, си велиш човек е, може тој ќе те носи ако те ранат, и што да правиме сега со тебе, му велиме, што ќе кажеме за тебе, а тој - вие сте ми мајка, вие - татко, ако ме кажете ќе ме стрелаат и нѐ моли, ни ја пика главата под колена, се митка ко живинче, се уплашив, вели, ама да не кажеш ти, му велиме, не, вели, уплашениот е секогаш уплашен, ме фати голем страв, вели, ме сопна и не можев да се помрднам, и го целива ножот, се колне и после фативме двајца Грци и тие ни кажаа дека ќе нѐ удрат два полка, еден грчки, и еден англиски, и ноќта зедовме наоколу сѐ миниравме, ископај чиневме дупка и наполни ја со дробен камен, со чакал, и среде камењата ќе врзиме по пет бомби во китка, со тел, сите дупки ги врзавме со една жица и кога наближија војниците, ги дрпнавме мините,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)