моли (гл.) - и (чест.)

Овој камен некогаш шеташе по овие ливади но молеше и кога беше жив: Љубеше да открива зборови низ пустошот, да ги лачи од песокот и низ голем порив да ги таложи врз себеси, да се скаменува.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Ја молеше и Татјана Перипелицина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во црквата постојано се молеше и рибарот Дејко за жена му што ја зафати болеста.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)