Ќе се растуреа секој ан своја страна, ќе го паметеа настанот, ќе молчеа како смрт.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ќе го викнат на разговор, молчи како залиен, ќе му кажат да молчи, збори како навиен.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
- Не е така! - рече Гоце. - Тоа не е вистина! Јас знам чие е тоа масло!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Ви веќавам, пред другите ќе молчам како гроб.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Господе, ништо полошо немало кога не знаеш јазик, кога цел ден молчиш како нем, како вол и чукаш со чеканот; одвај чекавме навечер со Анастаса да се видиме, да си поразговараме, маките да си ги кажеме.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Молчевме како помочани, сѐ до Подмочани и отаде Подмочани.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Турската империја е гнила! А ние! Ние трпиме и молчиме како да сме жени и баби!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Морав будно да пазам на секој негов заспан чекор.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Трепериш како булка на мајско ветре се тетеравиш од годините врз плеќи молчиш како икона нацртана од крвој се виориш како барјак исткаен од светлина
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)