Јас во моето детство бев изложен на поинаков вид опасности: можев да се исечам, да ме касне змија, да се набодам на трн, да се отрујам од некој див плод, да паднам од коњ, од дрво, да ме набоде вол и слично.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Своите гради да му ги понесеш на стражарот за да ги набоде на штикот!“
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)