За секое семејство во градот можеше да се напише хроника, во која најзначајно место ќе заземеа козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Централниот наратив му припаѓа на педесетгодишниот Симон Поцо, писателот кој се враќа во своето родно село Маказар со намера да напише хроника, „повест“, посветена на сопственото семејство и на селото од каде што потекнува.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)