Нема три Македонии, една е Македонија, и таа Македонија, досега разделуена од империалистите, има свој јазик, обичаи, економска поврзаност, историја, територија, ги има петте белега, и денес се оформуе в нова и млада нација.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
Начул за татко му дека го изела мрачка и се посрал од страв во своите испеглани гаќи, па сега нема три чисти ни да му се огласи по телефон и да му каже едно просто „здраво”, а не пак да се сретне со него и да го погледне в очи - да не помислат овластените дека и тој е замешан во нивниот заговор.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Многу ми е мило: има тркалезно лице, набабрени обравчиња, црни јадри очички, кусо потрстрижена косичка, многу е зборливо и кога се насмеа видов дека е штрбаво - нема три запчиња.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)