Тој ми објасни дека потеклото му било токму од Маказар, но јас не можев да се сетам на него.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кај нас, ако ми верувате, секојдневно пристигнуваат бројни, најразлични барања за финансиска помош, но ние на сите нив мора да им објасниме дека едноставно нашата работа не оди на тој принцип, ние однапред планираме, изготвуваме нацрт план за буџет кој е определен точно во сегментите во кои се занимава оваа организација.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Ме охрабри, ме израдува, ме натажи истовремено... едноставно ми објасни дека целите што си ги поставив не треба да ги врзувам со рокови.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Тогаш ми прелета низ глава мислата колку беше тешко кога се простувавме од вујко ми.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Да и објаснам дека не било намерно.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ми објасни дека не смее да јаде пред да и направат гастроскопија... дури не знаеше да ми каже што е тоа што ќе и прват.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ми помогна да разберам дека воопшто не е лесно да ги поделиш емоциите со публиката.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Даваше отпор, и потклекна. Ми веруваше. А јас ја изневерив.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Корец се сеќава како реб Апфелблум го пронижуваше со својот длабок и силовит поглед и откако доби нема и цврста потврда од својот поранешен ученик, му објасни дека презема тежок товар на плеќите, не само поради тоа што солунската еврејска заедница е една од најбројните, туку и дека не е сеедно еден ашкенаски Евреин да биде поглавар на најбројната сефардска заедница на светот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Стариот учител се навали на наслонот од столицата и задоволно си ја погали бујната, пробелена брада. Тој копнееше по такви одговори.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Би можел повторно да ги стави, а на жената и девојчето да им објасни дека е сѐ настанато само поради една случајност - цртежите не биле добро прицврстени, па тој поручеква ги симнал, но утре пак ќе ги изложи, и на подобро место, дека го заслужуваат тоа.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Влезе и Ѓурѓа и му објасни дека некој гостин кај татка и го барал.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Мара не се задоволи само со кажувањето, но го натера да ги ископа, да ги видела, и ги прекрија сега во три помали грниња, a Сиве задржа стотина на рака и намисли да тргува со нив.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Охохо! — се издиши длабоко Толе. Му се симна товар од душата и разврза разговор со комшијата, кој му објасни дека тука нема никакви Турци, дека, и војската, и заптиите, и кајмакамот, и валијата,'и пашите, та и царот се христијани — Срби.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А бидејќи Толе лани дојде да ги вика селаните во борба заедно со четите чии војводи Сарафов, Тренков, Гарванов, Чакаларов беа Бугари, тоа Димо им го објасни дека и Толе е бугарски војвода, та ќе треба и него, не само што да не го слушаат, ами дури и да го бркаат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сиве се брани, објаснува дека ги позајмил од овој, од оној, ама Мара не му веруваше, бидејќи тие Сиве што и ги споменуваше понапред ни пет оки брашно не му даваа на заем, а камо ли пет десет лири, колку тој што поарчи и сакаше да даде за маската.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И навистина, Толе ја зеде улогата од Ѓорѓија, а и овие се согласија, бидејќи им објасни дека го познава овој крај, а има и свои пријатели.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— За кого нема леб, бре пес, кај вас? — му се овргали Толе, а Брниклијата замава со стапот по Дима, уште неналегнат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во тие разговори Еванс настојувал на своите соговорници да им објасни дека неговото присуство немало никаква политичка позадина и дека неговата работа е чисто воена.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во одговорот, Артур Едмондс член на британска воена мисија во делот на Македонија под Грција, на 13 март 1944 година во својата радиограма ќе објасни дека кратенката е “словенско име и за ЕАМ и ЕЛАС заедно или одделно во Вичо“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Кога таа се намурти во неразбирање, ѝ објасни дека и книги се даваат на заем и дека таму тој е само помошник.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ние, се разбира, би му објасниле дека постојат три типа на дадаисти - анти-дадаист, про- дадаист и неутрален дадаист.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Милан беше ѝ објаснил дека, иако не мелеше брашно, таа сепак беше права копија на ”вистинска” воденица.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Се обидував да му објаснам дека тоа не е нормално, дека е целосно лудо; дека не би можела да издржам, дека ме скокотка, а тој рече: „Да не те понижува, можеби?“, и јас, во тој момент знаев, бев сигурна дека Јан Лудвик не е дојден туку-така и дека одмаздата, без разлика колку тој се преправаше дека е рамнодушен кон сѐ што му се беше случило, сѐ уште тлее во неговата душа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Царот пак се нашол во небрано: како да објасни дека бесмислено е да краде сам од себе?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Изгледа помислува дека не сум го сфатил, затоа повторува дека треба да се јавиме во канцеларијата на Денков. Тој лично нѐ чекал.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури откако ќе го задоволи љубопитството со некое воопштено прашање и забелешка посмирено објаснува дека треба да побрзаме.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дека таквите непристојности немаат никаква тежина се до оној момент додека не остварам личен увид во материјалните докази.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Со сите оние авиони на небото. Со гласините дека непријателот од сите страни напредува.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Како да сте изненадени? Ова мое талкање помеѓу небитните поединости можеби ви се чини чудно?“, сакам да му речам на Даскалов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Таа се насмевна на мојата забелешка и побрза да ми објасни дека овој збор го употребила само како замена за оние, другине, кои звучат можеби повистински но затоа пак и се чинат погрди.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Во секој случај", таа малку подоцна додаде "зарем не е најдобро, во случаите како мојов, да го заборавиш она што се случило и да се помириш со фактот дека раѓањето на синот било лична желба на мајката а не обврска на некој друг!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
На Даскалов не му спомнав ништо ни за фирмата Декоратер што му остана на Ристе како наследство од реализацијата на сценографијата за едночинката Аналфабети.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или, кажи ми ти другар“, наеднаш без причина се вознемири Таша, „мајката пред својот син во какво небрано лозје ќе се најде ако мора да објаснува дека таткото можеби веќе и не постои.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но сенката од зад ламбата како да го беше наслушнала моето размислување па таа самата побрза да објасни дека не му припаѓа на другарот Ѓурчин: - Со другарот Ѓурчин внимателно ги разгледавме изјавите на обвинетиот - почна да објаснува сенката од зад ламбата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Така наредил другарот Денков.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И наеднаш, како токму мене да ми се правда сериозно почна да објаснува дека не ги сакал одморите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се разбира побрзав да му објаснам дека не сторил ништо лошо.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не се ни обиде да објасни дека нејзиното заминување од полето со војникот на бел коњ се случило токму на вториот или третиот ден од Големата војна.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А ова навистина го бев измислил јас и му го реков на Ристета бидејќи немав други аргументи за да му објаснам дека за два-три ковчега во неделата а понекогаш и во месецот не бива да се создава задруга со директор!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Другарот Ѓурчин се надева дека ќе го затворите случајов бидејќи тој го смета за расчистен - рече човекот од зад ламбата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Што значи и неговата информација ја имам оставено на почек!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- А прилично е доцна – се обидува да го оправда своето настојување.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Го сфаќаме настанатото недоразбирање, и веруваме дека младиот човек ќе размисли за своите грешни заклучоци а со тоа ќе извлече и соодветна поука.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Ова е кацеларијата на другарот директор - ме сепнува гласот на човекот што ме спроведува.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Остануваа во Прењес и ги викаа мажите за да им објаснат дека победата е близу и за да биде поблизу треба да помогнат, а за давање за победата ни беа останати само душите и парталите што ги имавме врз нас.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Го снема дури тогаш, кога романскиот капетан му објасни дека на бродот има туристи.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Имам впечаток дека таа го забележа моето изненадување и побрза да објасни дека не изградиле куќа затоа што местото не е нивно и сама се прашува – како да градиш куѓа на не свое место?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Во еден миг тој сепак се врти кон нив и налутено им вели да си одат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Госпоѓа Цимер останува покрај куќата, и им објаснува дека тој така се лула секој ден, секогаш кога не свири на пијаното во неговата соба, или му помага на нејзиниот сопруг во столарството; а младите луѓе не ја слушаат, му се приближуваат на старецот со избезумен лик, кој продолжува да се лула, се лула додека тие му поставуваат прашања за поезијата, за метриката, и за Диотима.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Едната зборува за Seattle како за “нов Liverpool”, за нова rock мека, а другата статија, со наслов “country’s Gold Rush” објаснува дека качувањето на country ѕвездата Garth Brooks на врвот на Billboard- овата топ листа воопшто не е случајно. Country индустријата годишно врти милијарди долари, а најголемиот број конзументи имаат помалку од 35 години!
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Основната предност на начинот на кој прагматистите ги изложуваат овие учења е што тие објаснуваат дека тоа не се длабоки тајни кои не можат да се отклучат, тајни коишто феминистите мораат да ги знаат за да успеат.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Се кикотеа кога им подаваше џоинт и нишаа со телата кога им ги свиреше „LA Woman# или „Me and My Bobby McGee“.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Обично не се мачеше да им објаснува дека е Белгиец, тоа и така немаше многу да им значи.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Кога на познатиот поет Бечковиќ му забележале зошто дозволил да му ја опејат жената, тој им објаснил дека тоа е песна за жена покрај кањонот на Тара, но, не и за неговата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Морен во наведеното интервју објаснува дека секогаш грешел кога го слушал само едниот демон.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Пред некој ден, дошол кај мајка ми и се обидел да и објасни дека во животот треба да се трудиш да станеш актер па, како што вели Дидро, да се стекнеш со способност за вештачко чувствување што би те довело до „возвишено мајмунисување“, то ест да се здобиеш со способност за спознавање и имитирање на секакви карактери.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Вчудоневидени, претставниците на органите за редот и мирот во земјата, прашале како го извел тоа, а тој им објаснил дека многу му помогнало тоа што Белгијанецот зборувал француски, а Сталин абер немал од странски јазици.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Црниот Пандил матно објаснил дека има жолтици што одат од човек на човек како летна, онаа упорна и добиточна мува.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И враќањето почнувало како и поаѓањето: вкочанета старост со прекрстени раце и труп на оган.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Онисифор Проказник пак прашал што ќе се случи ако не го најдат тоа, и веќе никој не знаел дали мисли на жолтеникавата грутка од говедска жолчка или на моќната вода од диви краставици.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но момчето не ги слушало веќе зашто во кафезот на неговите млади ребра срцето му трепетело како штотуку разбудена птица; не зашто умниот песнопоец Богдан Преслапец или најстариот со гајда Каменчо Скитник не можеле да објаснат дека битието се обврзува да му служи на духот што низ векови бил тајна и копнеел по тајни како кога се пеело ој ти тебе ѕвездо вечернице, уште мене јунак не познаваш и не зашто мирисот на смртта го урнал на коленици сневеселениот Богоја Гулабарин: зад нив, меѓу карпи и мртви или полумртви стебла, стоела како фатена во нишки на магија немата девојка Ганка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Лекарот им објасни дека агресивните напади на Ана ги предизвикува црвената боја. Во очите на Ана таа асоцираше крв.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Додека во чудо се враќам назад, чичко Славе ми објаснува дека не работи без дијагноза од доктор и дека е задолжително да се донесе лекарска белешка, а кога го прашав како ја чита, тој се смешка: „Ааа... хммм.. а-хаааа... дообро, добро, јасно ми е сѐ“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ќе им објасни дека во вакви жештини секакви животинки се ведат во водата па може да се изразболи добитокот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во неколку реченици новинарот објасни дека Бојана, директно од балот на гардата, е киднапирана од страна на Александар, во соработка со возач на такси компанија.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Набрзина ѝ објасни дека по пат ѝ се расипал автомобилот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- „Како се викаш? -“ ја праша. Марија ѝ го кажа своето име со воздишка на олеснување, а жената не можеше да го најде во списокот, иако го прочита неколкупати.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Навикнав странците да ме прашуваат како ми е зад „железната завеса“, срдечно да ми објаснуваат дека биле во мојата Југословакија и дека нашиот главен град Будимпешта е прекрасен.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Четириесет и две години откако под портретот на Мона Лиза го напиша овој криптограм, тој објасни дека слободниот превод (на овие пет букви) може да биде „доле има некаков оган”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И во овој случај Duchamp укажа на вистинската трага.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И веднаш ни објасни дека тоа дрво е јапонска криптомерија (за мене според игличките, мошне слична на еден вид смрека), дело на некој мртов но не и заборавен Накмура, одгледувач на бонсаи (замисли име на џинџести дрвја на кои сосила им е запрено растењето!) Оној Накамура, рече г.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Како да им објаснам дека не можат да ми ја исполнат празнината за која не се соодветни.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Како да објаснам дека никој освен мојата фантазија не може да ми го замени тоа што недостасува.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Од неа добив желба да му објаснам дека жената ми е мајка, дека таа во други околности би му помогнала, ако не нему, тогаш барем на некои поубаво облечени луѓе.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
5. „...предвестие!“ – изреков занесено и гласно на клупата пред уредот за алергиско испитување, и дебела тетка, со милосливи црти, ми објасни дека штотуку поминале вестите.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Времето на посетата не траеше многу. Лекарот објасни дека сопругата и детето ќе го чекаат на улица, во закажано време.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Стјуардесата се обидуваше да ѝ објасни дека сите патници така треба да постапат.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Им објасни дека во авионот што ќе допатува по помалку од еден час, патува жена која не е во добра психичка состојба.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Потоа хомосексуалците фатија да објаснуваат дека тие не ни бараат право на црковен, ами на граѓански брак - што не спаѓа под јурисдикција на мистер Бог.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Не знам како да ви објаснам дека ова е 100% вистина.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Им објасни дека тоа ѝ го сторил светецот за да ја казни, зашто на некој од манастирските орачи кога подлегнал да преспие на нивата, му дошла таа и му го изела едниот вол; се исплашил тој и отрчал кај свети Наум и му кажал плачејќи; тој му рекол да се врати на нивата и таму ќе ја најде мечката впрегната во јарем.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Нема потреба да се објаснува дека Хегел под движење на логичките категории на „светскиот разум“ во мистифицирана форма го објаснуваше движењето на стварите и појавите на објективниот свет.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Модерната, тоа е пред сè пронаоѓањето на смеата, на големата несериозна смеа на Але, Сати, Дишан (Allais, Satie, Duchamp), лудата смеа која ја поздрави Олимпија на Мане (Manet); тоа е онаа комична тегоба што ја произведе таканаречениот „couillarde” период на Сезан (Cézanne); тоа е промоцијата во ранг на херои на двајца идиоти, Бувар и Пекише (Bouvard et Pécuchet); тоа е она славно признание на Рембо (Rimbaud): „Сакам идиотски слики”, итн.; тоа е Paludes или пародијата на младиот Жид (Gide) Prométhée mal enchaîné (Лошо окованиот Прометеј); тоа е жарот на еден Албер Орие (Albert Aurier) кој се бори да објасни дека Гоген (Gaugin) не се изложил на потсмев, како што мислат критичарите, 24 okno.mk сликајќи ги Бретонките во нивните традиционални капи во Борбата на Јаков со Ангелот; тоа е кралството на кралот Иби (Ubu) и неговото merdre.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Друс! Друс! потскокнуваше со обете нозе додека ги сместуваше градите на нивното место во блузата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ме бше сфатила како што треба бидејќи побрза да објасни дека не треба да се вознемирувам.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Нема каде да избега сега кога е мртва.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Додека го минуваше јазот доктор Јовановиќ не престануваше да објаснува дека Пеперутката е тука, покрај водата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но во спомнатиов случај открила дека една втасала дури до нејзиното колено.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дури кај одмаралиштето таа повторно се свртува кон мене за да ми објаснела дека за жал добитоткот, за разлика од луѓето, побавно ги сфаќал нагледните примери.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Се чувствувам задолжен да објаснам дека и после овој совет на докторот грдите трошки како да останаа во мојата глава.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Подоцна објасни дека всушност и не се плашела од тие гадинки. Обично ги бркала и газела.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во идниот момент го чувствував веќе телото на Катерина до своето.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А потоа сосема непотребно продолжи да објаснува дека на погребите одиме за да се изнаплачеме а на свадбите за да се изнаскокаме.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Јас не сум бил повикан како сведок, а ваквите состаноци за него не претставувале покани за изјави туку обични визити на кои тој ги претпочитал разговорите и размените на мислења.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
При минатата посета, кога му реков на Роман Саздов Грофот дека доаѓам врз основа на неговата покана за да дадам некаква изјава, (се разбира, не му го изрецитирав и бројот на канцеларијата во која требаше да се јавам според поканата), Грофот ми објасни дека не треба да им обраќам преголемо внимание на таквите формалности.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во секој случај моето неочекувано признание Катерина го сфати како покана да легне покрај мене. (Чувствувам потреба веднаш да објаснам дека ние не ги употребувавме зборовите за да изразиме приврзаност еден кон друг; користевме други средства).
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Паметам дека ѝ реков оти многу ги жалам децата кои сонуваат лоши соништа.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Заточеникот ми објасни дека кадијата постапил и премногу дарежливо кога за мал поткуп му ја заменил казната бесење со овој милозлив прогон или сургун на подземниве чардаци.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тој Господар од светот на соништата лично му објаснил дека таму, горе, во неговиот свет, личноста е ослободена од секаков вид ограничувања.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Потоа со денови мораше да му објаснува дека тоа било шега и без лоша намера.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Професорот Седларски понатаму објасни дека ќе се обидел да пренесе одредени поединости забележани во записите на спомнатиот монах иако го споделува ценетото мислење на некои свои колеги дека дури и со поместувањето на обичниот мртов предмет од едно во друго време или од еден во друг простор може да дојде и до промена во толкувањето на веќе презентираните вредности не само за спомнатиот предмет туку и за времето на неговото настанување, за изгледот па и за настанатите промени во неговите особини.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
А потоа и оној додатен податок: Роза ми објасни дека се јавувала по телефон дури од Градска пошта, добро сум знаел дека Раде не држел дома телефон бидејќи гарсоњерата ја користел само за починка (се разбира Роза притоа не спомна дека таа гарсоњера Раде ја користеше всушност за неговите машки потреби).
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Во исфрлениот вовед кој претставуваше интегрален дел на соопштението, (се чини дека авторот во последен момент заклучил оти таквиот приод кон темата го нарушува научниот пристап), професорот Седларски објаснува дека мотивот за јавно промовирање на материјата што му ја нуди на ценетиот собир бил многу животен, што значи бил поттикнат од конкретни случувања.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Всушност, неочекувано ми се јавува потребата на Вртанов сепак да му објаснам дека и не е којзнае каков пропуст или грев она негово интимно однесување со странката.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Веројатно и самиот знаеше за црвената прав на своето лице па побрза да објасни дека за таквиот негов изглед е виновен ветерот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Маре, кога ја посети во селото, му објасни дека татко ѝ изгледа сега носи две болки.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
„Кралевите на педалата” и „Кралевите на авијацијата”...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Најпрвин треба да ви објаснам дека тој има посебна слабост за секакви технички дрангулии, и во тоа време беше луд по грамофони.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Само што си го беше купил својот прв грамофон и таков наивен каков што си го дал господ, сè му поверувал на продавачот - посебно, дека грамофонот можел да го репродуцира секој звук, Хај-Фај, демек. 114 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ги купуваше сите постепено...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Мислам дека сигурно му беше објаснил дека неговата дисциплинска финта, да ме испрати во Рокет****, не беше баш решение...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Човекот, очигледно, тоа и самиот си го кажа, беше од Дамаск.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Но, за чудо, тој се смени и со покровителска насмевка ми објасни дека Терминалот С with bus е за патниците Intermational nicht non Schengen, односно за оние што имаат намера да летаат кон Варшава, Букурешт, Одеса, Ријад и Дамаск.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Патем пак го молеше за тоа да му прости на Мирчета, но Луман му објасни дека верува оти тој Мирче е сиромав, само сака да го научи народот да знае со кого има работа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тој почна да вика гласно, да мавта со рацете, да се загледува во секоја тревка – и пак никој не свика по него, ниту пак се обиде да му објасни дека и тоа не смее да се прави.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Но кога таа ми објасни дека не можела да поднесе да биде жена на човек кој станал кодош, слуга и полицаец на туѓинска држава, каков што беше и оној кај нас Црн Киро, не можев а да не ја оправдам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Кога го прашав тоа попладне татко ти зошто се однесе така, зошто го избегна разговорот со жената, ми објасни дека тоа не му била намерата. Тој никогаш ништо не избегнувал.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Затоа реков дека на одреден начин дури ѝ заблазнував и се восхитував од нејзината постапка.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Но како да му објаснам дека треба да се разделиме, дека е свршено со нас ...
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Кога Џонс објасни дека тоа не се конзерви од пиво туку дека му било потребно многу време и напор да ги направи, и дека би можела да забележи дека не се со иста висина (т.е. дека не се симнати од иста фабричка лента), зошто тогаш, се прашува тој, таа беше придобиена?
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Двете ситуации не се чисти и на ниедна не и давам предност”. (...) Една дама, разлутена заради изложените конзерви од пиво во галеријата, рече, „Што прават тие овде?“
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
„Секоја будала може да каже дека тоа е метла“. (...) Цигарите во Лос Ангелес кои ги потпиша Дишан и кои беа испушени.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Никој не објасни дека огнот се шири и преку решетки, ниту зошто во градските трафики повеќе не може да се купат запалки.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Говорејќи на неговиот јазик, но со многу грешки, му објасни дека задоцнил на аудицијата, дека древното африканско племе ја освоило салата и дека се наоѓа во земја во која е смртен грев неумеењето да се одигра ритуалниот танц во чест на владетелот.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Експертската јавност објасни дека Прометеј постои само уште во книгите за хеленската митологија..
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Пожарникарите објаснија дека станува збор за дефект во електричната инсталација од кој е предизвикан пожарот.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Не можев да му објаснам дека пенкалата навистина не работат.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Се обидов да му објаснам дека не било до тоа што ме гребнала и гризнала мачката, туку до тоа како се однесувала мајка му со мене, но тој само превртуваше со очите и одвреме-навреме ќе ме прекинеше да ме праша: - Добро, и што точно ти направи? Кога точно?
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Не можев да издржам а да не му кажам на Александар.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ја видов и Маци како се качува врз масата и како почнува да јаде од чинијата на свекрва ми, ама ништо не реков.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Изабел ми објасни дека јас треба да се грижам само за најмалиот син Патрик, а за другите момчиња само кога ќе доаѓаат дома преку викендите и за празниците.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Што се однесува до Патрик Изабел ми објасни дека со него треба да бидам секој ден попладне од тринаесет до дваесет часот навечер.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Печатот час поскоро објасни дека тоа е затоа што Борхесовата мајка била католик, додека баба му по мајка била протестант.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
На врв на сѐ, католичкиот свештеник во својата беседа рече дека бил со Борхес ноќ пред овој да умре, го исповедил и му дал простување на гревовите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Борхесовиот агностицизам се покажа како уште една фикција?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тот е бог на пишувањето, секретар, син на Ра, или Амон, богот- сонце, на чиешто место доаѓа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Се чини дека Дерида сака да објасни дека Теут ја одразува приказната за Тот, и дека неговото присуство кај Платон влегува во рамката на одредена структура на западната мисла, онаа според која пишувањето е осудено како лажно и изведено, наспроти гласот, за којшто се мислело дека претставува извор, пренесувач на вистината и носител на „присуството“.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Она што печатот не го објасни, меѓутоа, е дека Борхес во текот на целиот живот беше убеден агностик.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
- А, бре, дедо, - се насмеав - колку пати сум ти објаснил дека сега одделенијата не се викаат класови?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И токму кога сакав да ѝ објаснам дека било ненамерно, таа ми возврати со плуканица среде лице.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И објасни дека такви кафе-театри имало во Париз.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ова сознание малку ме вознемири. си спомнав на тоа што татко ми ми објасни дека момчињата во пубертет се поулави од другите, дека сакаат да се прават важни и неустрашиви и дека се наклонети на непредвидливи нешта, само и само да го привлечат вниманието на околината врз себе.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Сакав да му објаснам дека Бреза е тажна што нема кој да ѝ носи чоколади, а мајка ми постојано го споменува во разговорите со татко ми и криѓум од нас плаче.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ти немаш поим - си помислив - како се тепаат каратистите во филмовите со Брус Ли, ама не реков ништо, за да не почне да ми објаснува дека филмот е едно, а животот сосем друго нешто, а таквите објаснувања веќе ми се одлично познати од мајка ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Мајка ми тажно се насмеа и ми објасни дека тоа не е точно, па обраќајќи му се на тато, му рече: - Гледаш ли дека понекогаш е корисно да се читат книги за воспитување на децата?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Си можел да објасниш дека се случува, додека повеќето жени работат низ куќа, таа да работи на машината за пишување, или да е на службен пат, или...
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Бабо, - се сетив, - тато ми објасни дека ќе мораме да собереме голем број дозволи за градење и работа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Авторот се обиде да ѝ објасни дека поради откривањето на Едо Бранов од Охрид, тој се чувствува задоволен.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Но како да им објаснам дека не сум авијатичар.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Михајло Горачинов се мачи да објасни дека треба да го знаеме и грчкиот јазик, зашто судбината нѐ одредила да живееме заедно со Грците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како да им објаснам дека јас, и да не ги гледам по нив ќе пукам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како да им објаснам дека многу потешко е да немаш свое ,тешко".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Доста се намачив јас на тој човек да му објаснам дека љубовта помеѓу двајца е нешто многу силно, дека тоа е нешто што треба да го одржува човек во живот, да му дава сила кога му е најтешко.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Извади таа некои цигари со тигреста амбалажа и тетеравејќи се во тесниот фустан, седна до мене да ми објаснува дека ги купила од бит-пазар без маркица.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Ми објасни дека на Орце му тежело што добил од Сарафов во Женева 10.000 франци и сакал по својата смрт да му се вратат209.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Брат ми ѝ објасни дека пудриерата ја купил во некоја старинарница, а мајка ми обожава стари предмети, колку постари- толку повеќе ѝ се допаѓаат, а од ова огледалце просто не може да се одвои. Го носи со себе каде и да оди.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Татко ми ми објасни дека е во состојба на најдлабок сон и дека е можно никогаш да не се разбуди.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Како да ти објаснам дека јас сè уште “сум таму”?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Татко ми ми објасни дека за секоја авионска несреќа телевизијата веднаш известува, бидејќи се ретки, па така, ми рече, да немаш гајле, биди сигурна, Ивана безбедно стои на земја веќе неколку дена, а тоа што не ти се јавува е друга работа.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога ги менува чантите, ако е посвечено облечена, па не ѝ одговара таа што секој ден ја носи на работа, во другата, свечената, го преместува и огледалцето.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Не е можно, се противев јас, ти ништо не знаеш, лекарите не знаат, јас знам, таа ми е другарка, ја познавам јас нејзе, нема да ѝ се допаѓа долго да спие, ќе ѝ се смачи, ќе видиш, ќе се побуни и ќе стане.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Не беше друга. За мене тоа беше прва и најпрва работа на светот во тој момент.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)