одекне (гл.) - истрел (имн.)

Пашата го крена седефениот мартин. Одекна истрел.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во шумичката над Дреново, во бели мугри одекна истрел.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Одекна истрел, а долината го прифати и неколкупати го повтори.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Момата запре. Бргу ја крена главата и зачудено, како срните пред да одекне истрелот, ги рашири големите сини очи, погледа во правецот од каде што се чу извикот и ги стегна со раката растреперените гради.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Селото заприлега на зовриен казан: од сите страни одекнаа истрели.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Таму, на Алилово, одекна истрел. И уште неколку еден по друг.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)