одлета (гл.) - и (сврз.)

„Не сум ти раскажувал таква бајка.“ „Сети се,“ реков. „Ми раскажуваше.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Бајката за птицата која си ги распорила градите и си го откорнала срцето откако нејзината љубена птица одлетала и веќе не се вратила.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Одлетаа и мислевме дека нема да се вратат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На жиците беа останати само „ми“ и „сол“. По неколку мига, одлетаа и тие.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Птицата одлета и од усните на Билјана го однесе и прашањето.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Сѐ додека неговиот последен неизвикан вик не му се сви во грлото, бессилен дури и за да одлета и нем.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Митралираат, ракетираат, бомбардираат, одлетуваат и веднаш долетуваат други.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)