ожени (гл.) - со (предл.)

На навалување на Началството од Потковицата и на Комитетот од Прилеп, и лично на војводите Петрета Ацев и Горчета Петров, бугарските воени власти го оволнија Петара, како хранител на помалите браќа, а тие, Началството, Комитетот и војводите, за да не се дозапусти сосема лозата Младенови и за да има навистина кој да се грижи за сираците, уште истиот ден го оженија со една Дамческа, со Калина Блажева Дамческа, која, пак, се учеше во француското Женско училиште во Битола.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Племето Crow: момчето ја бара раката на девојката, која ја дава својата согласност под услов идниот младоженец да ја донесе косата на Црвената глава; момчето поаѓа на пат, со помош на магичните помошници успева да му се приближи на Црвената глава и да се омажи со него - откако ќе се престори во “девојка”; момчето го убива Црвената глава и му ја одзема косата по што може да се ожени со саканата девојка. 104 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Еден период Серафим бил момок кај него. Тука се оженил со Резика, слугинка на имотот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој и се оженил со Германка, Отилиа Стумер.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ѕидовите беа обложени со борово дрво.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Има посебен респект кон патронот на институтцијата, императорот Јустинијан кој што без око да му трепни се оженил со бивша ченгија.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Но би сакал да се оженам со некоја жена одовде, не од надвор“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Дури подоцна, во циркусот дознав дека Земанек се оженил со Луција.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Геле ѝ вети на Донка Чучуковска дека ќе најде работа и соба в град и ќе се ожени со неа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Слушнав, си се оженил со Турчинка, а и самиот си се потурчил.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Со огромно задоволство раскажуваше интересни анегдоти или интересни доживувања од неговиот живот, најчесто од периодот на неговите студии во Скопје: еднаш во текот на некое предавање по литература од страна на познатиот српски писател Бранислав Нушиќ (со влашко потекло, исто како Димовци, човек кој ја обожаваше Битола, неколку години живееше таму, дури и се ожени со битолчанка!), Петар скришно нацртал негов портрет – карикатура.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тој, не ти, се оженил со неа. Тоа го знам.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Што знаеш, што си слушал?“ „Знаат и другите - во младоста сте сакале иста девојка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мамо, да знаеш, да бев малку поголем, можеби и ќе се оженев со неа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Можеби сега ви е појасно зошто не сака да се ожени со една, не ќе смее да се преженува со онаа другата, што доаѓа по неа.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Само тоа? - Само тоа, Зоки. - Па тогаш јас ќе се оженам со тебе, бабичке...
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Филип Кралот се ожени со Клеопатра! На свадбата Атал, вујкото нејзин, се опи ги тераше Македонците да им се молат на боговите за да им родат престолонаследник на Филип и Клеопатра.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Се зближи со нашите. И се ожени со Албанка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И откако се оженив со Велика, ги засукавме ракавите. Јас, Мирче и Велика.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)