Кога го спуштил крај нозе нарамникот од кој го болеле плешките, Арсо Арнаутче се обидел да ја зграпчи за рака и да ја задржи за уште еден поглед од чија светлост слатко се ошумоглавува.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Негде, на планина?“ праша и остана зачуден од своето неочекувано спокојство.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
На Марко Проказник му јавија дека жена му е болна, не е далеку од својот крај, и тој дојде до некаква своја новаи неразбирлива татковина и остана зачуден, збунет, можеби и исплашен, од малиот број луѓе во селото.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Останала зачудена и не видела, а ни тој, дека разговорот им го слуша легнат под сенка на дуња Лозан Перуника.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- А што купи? - праша Билјана. - Ќе го купи автобусот што го возам јас. - Ај! - викна Билјана и остана зачудена. - Автобусот! - Да, да, - потврди татко ѝ сосем сериозно.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Тапо погледна во браќата и остана зачуден; не разликуваше кој е Мануш а кој Јанкуло. „Кој тоа?“ праша.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Пак почна да го вика и да го бара. Ѕирна под креветот и остана зачудена.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Едно утро, кога по фронтовите војниците ги зедоа своите пушки, готвејќи се за нов бој, останаа зачудени: во секоја цев - маслиново гранче!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Кога пилотите појдоа кон своите авиони, останаа зачудени: секој авион беше закитен со маслинови гранки.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)