откачи (гл.) - и (сврз.)

По разводот го откачија и децата. Беше осамен, затворен, со длабока предумисла во односите со колегите.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Колата од каде што се откачила и натаму јуреше, сѐ до свиокот, и таму, со влучени предни светла се задржа за миг, пред да се урне во реката.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Не знаат но виѓаваат: на паднатиот Тони долната вилица му се откачува и морничаво закрцкува под топукот на еден од нив двајца.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Очигледно, во борбата со телото на Луција, тој се беше откачил и беше решил да го промени сопственикот. Го ставив во џебот, а трпки ми минуваа низ грбот. ***
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)