„Сѐ до овој момент не си ни размислувал што значи постоење. Ќе го повторам прашањето попрецизно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Синчето не се предава: го повторува прашањето илјадапати, не дозволува поука, се дрзнува да допраша.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Но, Рада го бараше токму неговото мислење и го повтори прашањето.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
-Не ме разбра! Прашав, зошто твоето тело не се огледува во водата? – го повтори прашањето Еразмо.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Случајниот собир луѓе не му одговори и тој безволно и полугласно го повтори прашањето.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Со закана во гласот тој уште еднаш го повтори прашањето и јас безволно одговорив: - За книги. Ме праша што читам.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Им ѕиркам во дното на душата низ очи: сенката е магијата на квадратот, удира егзија некаков нов геометриски знак, изместени се местата на играчите, страните на светот, правилниот распоред на редовите, дијагоналите, коњите, војниците, идеалот на магичниот квадрат за четворица и воопшто направена е материјална дигресија, чисто предавство на знаковната интервербална комуникација со слика, збор и звук.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Другиот нејзин крај ја сфати таа воздишка и не го повтори прашањето, само рече: „Тој не бараше илегалци.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)