подаде (гл.) - столче (имн.)

А седнете, седни, мори мустро, шо се плашиш? — и ѝ подаде столче.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Од софрата станаа жена и две деца и им подадоа столчиња.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Голем да пораснеш! - му рече старата, му подаде столче да седне и праша: - Од далеку идеш? - Од Мацково, дури од Караорман - одговори Трајче.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Махинално ги дигнав рацете кон црниците. Една жена ми подаде столче.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
— Дал ти бог добро, бег, — одговорија во еден глас Куле и Трајко и Куле му го подаде столчето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)