подаде (гл.) - цвеќе (имн.)

АРСО: (Тресејќи го.) Бреј, правови! Откаде ова чудо, чорбаџи Теодосе?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
КЛАУС: Чест ми е, госпоѓо Андреевиќ. (Ѝ подава цвеќе.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
АРСО: (Му го подава цвеќето.) Подржи го цвеќево.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Тие ни го подадоа цвеќето, а мене рацете ми се зафатени со друго.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)