полни (гл.) - воздух (имн.)

Мешаница од гласови што се настигнуваа и судираа, го полнеа воздухот со поткреснување, извици и виење.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ѕвончињата го полнат воздухот со звуци што личат на разлетани желби...
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Ѕвончињата го полнат воздухот со звуци што личат на разлетани желби...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)