Грчката војска имено, не само што ефикасно го одби нападот на војската на Мусолини, туку италијанските сили успеа да ги потисне дабоко во територијата на соседна Албанија, нижејќи победа по победа над силната солдатеска изненадена од бестрашниот настап на малата армија.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Ќе ти влезе во свеста
ќе ти се пикне под кожа
ќе забега во зоната на интимата
и оп, еден ден ќе му појде од рака
да го состави она што ти си го скршила
да го препише она што ти си го избришала
да го ископа она што ти си го потиснала
длабоко во тебе, со луд ум на лавина
да го открие она што си го забранила
за јавна употреба;
ќе ги размрсува и повторно
ќе ги замрсува знаците-јазли
на твојот личен и на
македонскиот синдром
ќе си поигрува со преобразбите
од дамнини до иднини
од лично до колективно
ќе ги претвора софистицираните искази
и поетските евокации
во егзистенцијални слики
за да ја долови речито сочноста
на твоите исконски мори
на твоите детски занеси
на твоите судбински
застранувања;
можеби ќе те надмине
со помош на вродената
смисла да глуми
да ја игра улогата на другиот
да се губи во другиот
небаре голтнат од ништото.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Под тој нов, силовит притисок, впрочем како и другите европски земји, конечно потклекна и капитулира и Грција.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)