праша (гл.) - човек (имн.)

Барате нешто? – прашува човекот и не ме гледа в очи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Која е таа Мортенија? – го прашав човекот што потрча крај мене. Не ме ни погледна.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- „А камо ти секира?“ прашал човекот. „Немам“, одговорил селанецот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ама Крстовица не се осмели да го праша човекот кој и го читал писмото што носело царски знак - зошто триесет и шестата него, сега јyнакот од Иван Планина, заради едно „добро утро“ изречено на македонски, шест месеци прележа на еден од камените и суви острови во Егејско Море?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Влезе во неголемата куќа со ѕидови од камен и ја тресна вратата зад себе. Удри резе.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Кој вели тоа? пак праша човекот; не можеше да улови друга мисла во себе. - Кажи, кој?...
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)