Филозофот стана, се прекрсти и ми рече: „Штом е така, утре заминуваме“. „Каде?“, прашав изненадено.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Штом нѐ здогледа, мајка ми на половина ја прекина реченицата што ја изговараше: - Уште не спиете? - праша изненадено.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)