А лебот се испарува, како нечија душа да се испушта оттаму. Ќе се пресегнам и нема ништо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Мозок, мозок сум, нели?“ Се пресегна и ја отвори десната врата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Демнев каде стариот ќе ги остави резервните клучеви“, ни рече и ја отклучи левата врата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Само што ќе се пресегнам и водата ќе ја снема. Така, трчајќи по водата, се разбудувам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Во десната рака, високо крената пред него, држеше клучеви и со нив ѕвечкаше.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)