Така и направи. Се пресели и остана да живее во гнездото.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Во тебе сиов рид со плодови и птици се преселил и цути врз рамената твои а очите се посини и од длабоково небо.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Ја гледам здробена последната слика, насмевката последна на неговата ќерка што се пресели и заспа во Господа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)