Врз твојата пепел и мојава нека тежи прими ме! Над сите зла Најцрно ми е Без тебе!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Се исправи и ја погледна в очи. „Прими ме!“ ѝ рече.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Примете ме и мене во вашиов одред? - Засега не! - одговори Горјан.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)