Но како да пристапам во откривањето на некоја вистина која и за мене претставува тајна?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Со моите мали и речиси никакви познавања на патиштата по кои замина за да се загуби а можеби и да исчезне засекогаш човекот што толку го засакав, на што ли ќе му заличеше тој човек за кого ќе тврдев дека му е татко?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Работата со регрутирањето одеше како подмачкана, едноставно сиромашните деца беа мнозинство во земјата и немаа некој поголем избор освен да пристапат во гардата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Се разбира дека сето тоа ни оддалеку не е доволно нашето бавеwе со овој типографски аспект на графи~киот дел на дизајнот барем да се приближи до сериозноста со која кон овие прашаwа се пристапува во поцивилизираните земји, но, ете, се трудиме и се надеваме дека во времето кога на многу нешта кај нас (заклу~но со дизајнот на државата!) им треба ре-дизајнираwе и „гланцање”, овој прилог ќе биде од полза.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)