распадне (гл.) - куќа (имн.)

Сѐ нешто ви се расипува, а татко ти како да нема мајстори - пријатели, чека да се распадне куќата па да ги повика.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Му се чинеше ќе се распадне куќата ако чукне посилно; полека го спушти железото на потемнетото месингано лежиште.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)