„Го сакам сребреното ткаење во твојата коса“, му рече втората Марија.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
- И јас ќе се извишам над тебе, - рече второто.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- И јас ќе се извишам над тебе, - рече второто.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
- Бездруго, рекол првиот. - Пепелта на човекот е пак тој самиот, пепел. - Кога ќе те сторам пепел, пак биди тоа што си сега, рекол вториот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Овде е суво! - рече едното. - И сигурно не дува! - рече второто.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Едниот се викал Борис Калпак, другиот Наџак-Јанко, обајцата настрвени и со крвави раце од она што пред тоа било и злосторство и одмазда.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)