светне (гл.) - од (предл.)

Кога им се допреа образите во поздравот, тој виде дека мазниот образ на човекот во костумот, светнат од колонска вода, го сече долга лузна, сѐ уште по малку црвена.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Над дрвото му висат поткинатите реси од месото, расчешани и речиси светнати од триење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Девојката од пред малку донесе чаши и ги остави на масата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Шефот светна од задоволство, па рече: – Ти, синко, далеку ќе дотераш ако стапиш во партијата! – Јас сум веќе член! – потврди гордо брат ми.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)