сети (гл.) - мој (прид.)

Допри ме и ќе ја сетиш мојата врелина.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тетка ја сети мојата возбуда. Се смири.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Реков: „Ќе ви... “, сторив и исправен излегов. Децата го сетија мојот бес и останаа зад мене веднаш штом заминав од дуќанот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но, таа како да го сети мојот немир па продолжи: - Татко ти, Бог да му ја држи во спокој душата, на време си замина.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Симон ја сети мојата возбуда и направи некое движење како да сака да ја подаде раката кон мојата коса. Но не ја подаде.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тетка ја сети мојата голема возбуда кога го спомна живиот гроб на мајка си. И таа би возбудена.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)