слуша (гл.) - свирење (имн.)

Е, сега веќе ќе ми заличи куќава со невевчето. (Од далеку, а постепено сѐ поблиску се слуша свирење на чалгија и пеење на песната): Затропале тапаните Да ми одат по невестата, (Румба, румба, румба, ба, рефрен (Лиду, лиду, лиду, ду.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Една доцна вечер слушам свирење со уста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)